Roelof Bos stopte in mei 2018 als wethouder. Een jaar eerder had hij zelf besloten dat het na acht jaar raadslid en 8 jaar wethouder zijn in dezelfde gemeente, wel genoeg was. In september 2017 nam hij al contact op met Rendert Algra en dat was de start van een, zo blijkt inmiddels, geslaagde reis op weg naar een nieuwe balans tussen werk en privé. Onderstaand zijn verhaal.
De start van de zoektocht
Wethouder zijn is de mooiste baan die je kunt indenken, maar ik merkte gaandeweg mijn tweede periode wel dat het een intensieve baan die je (gelukkig net niet letterlijk) 24/7 bezighoudt. Ik besloot dan ook samen met mijn vrouw, dat ik op mijn 62e toe was aan een nieuwe fase in mijn leven.
Rendert en ik startten eind 2017 met enkele oriënterende gesprekken. Hij hielp me al vragenderwijs op weg om duidelijk te krijgen, waaruit ik energie zou krijgen. Met mijn landbouwkundige opleiding en achtergrond, maar ook met bestuurlijke bagage vanuit mijn portefeuilles als R.O., wonen, welzijn, zorg en participatie wilde ik graag maatschappelijk betrokken blijven.
Begin januari 2018 deed ik via LNP een assessment. Voor zover je jezelf op je 62e nog niet kent, kreeg ik daarmee inzicht in mijn eigen vaardigheden maar ook mijn valkuilen.
Samen met Rendert bracht ik mijn netwerk in kaart en startte ik, al voordat ik stopte als wethouder, met een heel aantal netwerkgesprekken. In eerste instantie wilde ik me (met een landbouwkundige opleiding en achtergrond), richten op “iets” op het snijvlak van bestuur en inhoud in het landelijk gebied. Zo kwam ik in contact met een voormalig collega van de provincie Fryslân, waar ik voor mijn wethouderschap een aantal jaren had gewerkt. De provincie wilde een programma “duurzame landbouw” starten. Na een aantal gesprekken op het provinciehuis kon ik als projectleider van dit programma aan de slag voor 18 uur per week. Deze kans heb ik aangegrepen en in augustus 2018 ben ik daarmee gestart.
Toezichthouder
Ondertussen had ik bij LNP de driedaagse masterclass “Toezichthouden 2.0” gevolgd want ik zag een toezichthoudende functie als een uitdagend vervolg op mijn bestuurlijke carrière. Dat viel mooi samen met mijn sollicitatie als lid van de Raad van Toezicht van een Friese woningcorporatie, op voordracht van de huurdersorganisatie. Eerder had ik tevergeefs gesolliciteerd op een toezichthoudende functie.
Dankzij deze masterclass, mijn opgebouwde netwerk in de Friese corporatiewereld en de 8 jaar ervaring als wethouder wonen was het deze keer wel raak en ben ik per 1 januari 2019 benoemd. Naast mijn toch wat meer ambtelijk ingestoken werk als projectleider bij de provincie (waarin ik overigens mijn bestuurlijke ervaring prima kan kwijt kan), is dit RvC-lidmaatschap voor mij een prachtige verbreding. Dat smaakte naar meer, maar dergelijke functies liggen niet voor het oprapen. Tot ik zomer 2019 werd gebeld vanuit een zorggroep waar men een nieuw lid van de Raad van Toezicht zocht, met expertise op maatschappelijk terrein en zorg. Na een aantal gesprekken ben ik afgelopen herfst in deze functie benoemd. In alle bescheidenheid denk ik dat mijn affiniteit met de zorg, het netwerk en de ervaring vanuit wethouderschap ertoe hebben geleid dat mijn naam voor deze functie werd genoemd.
Nieuwe balans
Naast deze betaalde functies ben ik nog onbezoldigd bestuurslid van twee provinciale stichtingen. Met mijn parttime baan bij de provincie, beide toezichthoudende functies en de andere bestuursfuncties voel ik me momenteel uitermate gelukkig. Enerzijds een mooie balans tussen werk, bestuurlijk en ambtelijk maatschappelijk betrokken zijn en meer de vrijheid hebben om je eigen agenda in te vullen. Daarnaast ook privé met meer rust in mijn leven en meer tijd als echtgenoot, vader en opa van vijf kleinkinderen.
Welke lessen trek ik uit reis die ik de afgelopen ruim twee jaar heb gemaakt?
Ten eerste ben ik blij dat ik ruim voordat ik stopte als wethouder, samen met Rendert ben begonnen na te denken over de periode daarna. Zittende bestuurders raad ik aan om zich ook vroegtijdig te beraden op hun toekomst, én zich daarop met ondersteuning voor te bereiden. Het assessment, de netwerkgesprekken en ook het als wethouder opgebouwde netwerk hebben me enorm geholpen om te zijn wie en waar ik nu ben. Ik ben actief op zoek gegaan naar nieuwe uitdagingen en heb blijkbaar vanuit mijn wethouderschap indrukken bij anderen achtergelaten die me hebben geholpen aan nieuwe functies.
En voor degenen bij wie die zoektocht wellicht wat minder voorspoedig verloopt: blijf optimistisch, blijf zichtbaar in je netwerk en zoek ook naar nieuwe uitdagingen.
Kwalisite