door Simone Kerseboom
Lizanne Lanser is sinds dit jaar één van onze coaches. Tot 2022 was ze wethouder in de gemeente Molenlanden en verantwoordelijk voor het Sociaal Domein. In deze rubriek stelt ze zich voor en vertelt ze ons hoe zij terugkijkt op haar politieke jaren.
Wie ben je?
Ik noem mezelf een reiziger. Letterlijk en figuurlijk reis ik door het leven. Ik laat me graag inspireren door vergeten wijsheden en oude beschavingen. Verder ben ik moeder van 3 volwassen zonen en gelukkig met Bert. Inmiddels eigenaar van een eigen bureau, van waaruit ik coach, train en mensen mee op reis neem.
Hoe ben je in het wethouderschap terecht gekomen?
Sinds een aantal jaren was ik op de achtergrond betrokken bij het CDA. Mijn enthousiasme viel op en ik werd benaderd met de vraag of ik open stond voor een carrière in de lokale politiek. Ik werd gekozen, omdat ik fris, anders, verbindend en ontwapenend was. Dat was precies wat de politiek nodig had, vond men.
Wat was je achtergrond en hoe sloot dat aan?
Ik was zelfstandig ondernemer en had destijds een eigen bureau in communicatie en zingeving. Weinig ervaring in de politiek. Het voordeel was dat ik met een open blik het ambt instapte. Met hart voor de mens en de inhoud. Van inwoners kreeg ik later terug dat precies dát gewaardeerd werd. Aan de lange raadsvergaderingen heb ik nooit kunnen wennen en het politieke spel werd ook niet mijn sterkste punt. Ik ging voor de inwoner en daar heb ik hard voor gewerkt.
Wat vond je het leukst?
Iedere dag was anders. Ik genoot van de afwisseling van het werk. De contacten met de mensen. Ik maakte deel uit van een zeer collegiaal bestuur, dat met ambitie samenwerkte. We hebben gedebatteerd, maar ook gelachen. Energie kreeg ik van transformatietrajecten. De complexiteit van de samenleving terugdringen en nieuwe sporen uitzetten in het toegankelijk maken van (zorg)systemen voor de kwetsbare inwoner.
Wat vond je ingewikkeld?
Dat er weinig tijd voor vertragen was. Even terug stappen en niet te snel meegaan in de emotie of de vermeende urgentie van het moment. Met als gevaar dat politiek wordt teruggebracht tot het blussen van brandjes. Wat ik ook ingewikkeld vond was het spanningsveld tussen het financiële verantwoordingssysteem en de experimenteerruimte. Hoewel ik begrijp dat er verantwoordelijk moet worden omgegaan met publieke gelden, gaat te veel dichttimmeren ten koste van creativiteit, visie en lef die naar mijn idee broodnodig zijn om nieuwe wegen te vinden.
Hoe ging je daar mee om?
Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk ruimte te creëren voor verbinding, samenwerking en vertrouwen. Als ik nu terugkijk, besef ik dat ik het feminiene aspect misschien te weinig benadrukt heb. In onze samenleving overheerst het masculiene. Dan hebben we het over kwaliteiten als spreken, daadkracht, logica, een lineaire denk/werkwijze, individualisme en autonomie. De andere pool van ons menszijn bevat de feminiene kwaliteiten. Dat gaat o.a. over luisteren, vertragen, verbinden, intuïtie, een holistische denk/werkwijze en dienstbaar zijn aan het grotere geheel.
Een maatschappij die overhangt naar het masculiene heeft de neiging in de overdrive te gaan. Logica en begrijpen krijgen meer waardering dan intuïtie en ervaren. Het leidt ook in het openbaar bestuur tot een eenzijdige benadering van maatschappelijke thema’s. Daar heb ik wel mijn zorgen over. Ik hoop dat er meer mannen en vrouwen op gaan staan, die een lans breken voor vertraging en een luisterende omgeving. Voor de kracht van intuïtie. Ze zijn er al. Ik zie ze. En daar word ik blij van.
Inmiddels coach je al een tijdje voor ons bureau. Hoe bevalt je dat?
Dat bevalt me heel goed. Fijn dat ik mijn ervaring en beschouwingen nu in kan zetten voor de kandidaten van LoopbaanNaPolitiek. Weer een nieuwe reis met een bureau dat oog heeft voor de mens en zich blijft vernieuwen. Dat past bij mij.
Wil je meer lezen over Lizanne’s reizen en inzichten?
Bezoek haar blog hier en laat je inspireren door haar reflecties op leiderschap, intuïtie en transformatie.
Kwalisite