De komende gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart a.s. luiden een groot probleem in. Honderden Wethouders verliezen hun baan. Zij krijgen daarbij voor het eerste massaal te maken met de in 2010 ingevoerde sollicitatieplicht. Een mooie vervolgloopbaan na een politieke functie is al lang niet meer vanzelfsprekend. Rendert Algra, voormalig Tweede Kamerlid en tegenwoordig senior partner bij Doornbosch LoopbaanNaPolitiek trekt aan de bel. ’Wethouders moeten veel beter voorgelicht worden over hun reële kansen op de arbeidsmarkt na hun politieke loopbaan!’.
De afgelopen jaren is er veel gesproken over de ’riante’ wachtgeldregelingen van politici. Het gevolg is dat de regelingen behoorlijk versoberd zijn. De maximale duur van een wachtgeldregeling is gelijkgesteld aan de maximum termijnen voor de WW. Ook is in 2010 de sollicitatieplicht ingevoerd. Het imago van politici is er niet echt door verbeterd. Nog steeds worden volksvertegenwoordigers en politiek bestuurders uitgemaakt voor zakkenvullers. De praktijk is weerbarstiger. Uit de jaarlijkse rapportage van het Ministerie van Binnenlandse Zaken blijkt dat het aantal politici dat langdurig gebruik moet blijven maken van de wachtgeldregeling toeneemt. De sollicitatieplicht heeft daar weinig verandering in gebracht. ’politieke partijen en overheden zullen meer moeten investeren in de terugkeer van hun vertegenwoordigers en bestuurders naar de regulier arbeidsmarkt’ stelt Rendert Algra. Algra die zelf in 2010 vertrok als Tweede Kamerlid kon destijds meteen aan de slag als voorzitter van vakbond de Unie. ’Ik was een uitzondering!’ stelt Algra. Zijn meeste collega’s hadden aanzienlijk langer werk om weer aan de slag te komen. Algra is van mening dat de belangrijkste oorzaak daarvoor een slechte voorbereiding is. Tweede Kamerleden en Wethouders zijn bezig met de politieke waan van de dag. Ze hebben een drukbezette agenda en daardoor geen tijd om vooruit te kijken naar hun loopbaan na politiek!
Als het moment daar is, kent de regeling een wachttijd van drie maanden. ’Neem het er maar even van!’ krijgen vertrekkende Wethouders te horen van ambtenaren en hun opvolgers. ’Fout!’ Als een vertrekkende Wethouder zijn kans op een mooie voortzetting van zijn loopbaan wil vergroten is het zaak om géén tijd te verliezen. Elke week tijdsverlies verkleint de kansen. Nederland heeft vier jaar crisis achter de rug. Voor aantrekkelijke functies die beschikbaar komen, staan mensen in de rij. Werknemers die voldoen aan alle criteria. Voor iemand die acht jaar Wethouder is geweest geldt dat niet. Weinig Wethouders investeren in hun eigen employability. Na acht jaar het oorspronkelijke vak ontgroeit en met een netwerk dat, direct na het Wethouderschap, dagelijks kleiner wordt is het moeilijk om er weer tussen te komen. Een goede externe begeleiding is dan een belangrijke aanvulling op de eigen inspanningen. Het is dan ook verbazingwekkend dat veel Wethouders wachten met het gebruik maken van hun recht op externe ondersteuning. Ze verspelen daarmee in de praktijk zelfs vaak hun recht van vrije keuze. Door niet zelf initiatief te nemen en daarmee maatwerk begeleiding af te dwingen, krijgen ze uiteindelijk te maken met een weinig inspirerend, standaard en verplicht reïntegratie-plan.
Anticiperen op de loopbaan na politiek is belangrijk. Ook in een drukke baan als Wethouder blijven werken aan employabilty. Werken aan een netwerk dat niet enkel verbonden is met de politieke functie. Wijsheden die helaas te laat komen voor veel Wethouders die straks met pijn in het hart afscheid nemen van een mooie politiek loopbaan. Het is nog niet te laat om de drie maanden van vrije keuze verstandig te benutten. Door zelf initiatief te nemen en gericht te kiezen voor maatwerk begeleiding. Niet uitgebreid tot rust komen, maar aanpakken, doorschakelen. Gáán voor een mooie loopbaan na politiek!